از وقتی که کارشناسی ام را در رشته مهندسی مکانیک از دانشگاه سمنان گرفتم و به تهران اومدم یه مقدار دغدغه ام برای پیدا کردن یک شغل مناسب با وضعیت بیشتر شد. حالا شاید بپرسی وضعیتم مگه چجوری بود! هیچی! تازه درسم تموم شده بود، برای کارشناسی ارشد هم تغییر رشته داده بودم و رشته مناسب خودم را برای ادامه مسیر زندگیم توی فضای بازرگانی میدیدم و بالاخره وارد همون فضا هم شدم. در ادامه وضعیتم هم باید به عرض برسانم که خدمت مقدس سربازی هم نرفته بودم و به تبع کارت پایان خدمت هم نداشتم. حداقل دو روز هم کلاس‌های دانشگاهم بود و همین باعث می‌شد که به صورت تمام وقت نتوانم جایی مشغول به‌کار شوم!
بگذریم!
از اول هم خیلی استخدام شدن‌های دولتی و خیلی رسمی را دوست نداشتم و بهتر بگم اصلاً استخدام را به معنی عام کلمه نمی‌پسندیدم. ولی وقتی واقع‌بینانه‌تر به موضوع نگاه کردم دیدم که خب برای شروع و کسب تجربه و … باید تن به استخدام شدن بدم. همین شد که گفتم باید برای خودم یک رزومه کاری بنویسم. الانم می‌خواهم دانسته هام را از نحوه رزومه نوشتن با شما در میان بزارم شاید به دردتان خورد.
یک‌چیزی را همین اول بگم که همه این‌ها را خودم کشف نکردم و یک سری هاشون حاصل تجربیات دوستان دیگری است که سعی کردم آنها را هم بیارم که مطلب جامع تری بشه! از اینکه شاید یک ذره مطالب پراکنده باشه هم پیشاپیش ازتون عذرخواهی میکنم.
برخورد اول
توی علم و عالم ارتباطات و روانشناسی یک موضوعی به اسم اولین برخورد وجود دارد. خیلی ها معتقد هستند که اولین برخورد مهمترین برخورد هم هست. وقتی برای مصاحبه شغلی برای استخدام به یک شرکتی می‌روید شاید اولین برخورد شما با مصاحبه‌کننده باشد ولی اولین برخورد مصاحبه‌کننده با شما نیست. در حقیقت اولین برخورد قبل از مراجعه حضوری شما به آن شرکت یا مجموعه شکل‌گرفته است. آن اولین برخورد همان رزومه شماست که مسئول نیروی انسانی سازمان آن را مطالعه میکند. پس خیلی مهم است که رزومه را چطوری می‌نویسید و چه شخصیتی از خودتان ارائه می‌کنید. احتمالاً در زمان مصاحبه شغلی مصاحبه‌کننده با ذهنیت قبلی از شما روبرویتان می‌نشیند.
در واردکردن اطلاعات صادق باشید
معمولاً رزومه با اطلاعات فردی شروع میشه؛ مواردی همچون نام و نام خانوادگی و تاریخ تولد و شهر محل سکونت و میزان تحصیلات و به‌طورکلی اطلاعات شخصی شما. سعی کنید این اطلاعات را کاملاً به‌طور صحیح وارد کنید و خدای‌نکرده چیزی خلاف واقع را طرح نکنید. نه‌تنها به زبان ساده‌تر خود واقعی‌تان را معرفی کنید.
به حجم رزومه دقت کنید
به‌طورکلی هر رزومه را میشه به سه قسمت تقسیم کرد؛ ۱٫ اطلاعات فردی ۲٫ سوابق کاری ۳٫ مهارت‌ها و توانایی‌ها. البته درجاهایی که تحصیلات نقش پررنگ‌تری پیدا می‌کنند می‌توانیم قسمت چهارمی به نام سوابق تحصیلی هم به سه قسمت بالا اضافه کنیم. ولی خب ما فعلاً سوابق تحصیلی را در قسمت اطلاعات فردی می‌آوریم.
سعی کنید به‌جز موارد بالا اضافه‌تر چیزی ننویسید، تجربه نشان داده رزومه‌های طولانی معمولاً خوانده نمی‌شوند. البته توصیه می‌کنیم قسمتی را هم ننوشته باقی نگذارید.
فرض کنید شما مسئول نیروی انسانی یکی سازمان بزرگ هستید که به دنبال منتشر کردن یک آگهی استخدام رزومه‌هایی برای شما ارسال می‌شود. در شرکت‌های بزرگ گاها حتی تا ۱۰۰ رزومه و بیشتر فرستاده می‌شوند. طبیعی است که همه آن رزومه‌ها به‌طور کامل خوانده نمی‌شوند و چه‌بسا رزومه‌هایی که خیلی طولانی هستند همان اول کنار گذاشته شوند. به نظرم ۲ یا نهایتاً ۳ صفحه می‌تواند اندازه مناسبی برای یک فایل رزومه باشد؛ اما بعضاً مشاهده‌شده که در یک رزومه فقط ۶-۷ صفحه درباره داستان زندگی فرد نوشته‌شده! قطعاً خواندن چنین رزومه‌هایی از حوصله خارج است.
مهارت‌های انسانی و ارتباطی شاه‌کلید رزومه
یکی از قسمت‌های بسیار مهم رزومه بخش توانایی‌ها و مهارت‌های انسانی است. بیایید با دوربینی متفاوت به بحث استخدام نگاه کنیم. به نظر شما یک شرکت یا یک مدیر دوست دارد چه کسی را به مجموعه خودش اضافه کند؟
معمولاً یک کارفرما دوست دارد باکسی کار کند که انعطاف‌پذیر باشید و بتواند با شرایط خودش را وفق دهد، مسئولیت‌پذیر و زمان‌شناس باشد، توانایی کار گروهی و مهارت‌های ارتباطی قوی داشته و از قدرت حل مسئله بالایی برخوردار باشد.
منبع:
