اگر پیش‌نیازهای سازمان برای دورکاری فراهم باشد؛ هزینه‌های دورکاری در حوزه تهیه ابزارهای سخت‌افزاری و نرم‌افزاری محدود خواهد شد. و طبیعتاً هر چه این زیرساخت‌ها در سازمان توسعه پیدا کرده باشند هزینه کمتری به آن‌ها تحمیل خواهد شد. معمولاً سازمان‌هایی که از سیستم‌های نرم‌افزاری مناسبتری استفاده می‌نمایند؛ هزینه‌های کمتری خواهند داشت. به عنوان مثال سازمان‌هایی که از سیستم‌های اتوماسیون اداری و یا سیستم‌های مدیریت کار و پروژه به شکل عملیاتی استفاده می‌نمایند؛ وضعیت بهتری خواهند داشت و هزینه‌های آن‌ها بیشتر برای ایجاد یک شبکه WAN سازمانی و تأمین امنیت سیستم‌ها خواهد بود که بسته به حجم سازمان‌ها و کیفیت مورد انتظار آن‌ها، این هزینه‌ها متفاوت خواهد بود. ( پیشنهاد می‌کنم با محصول جدید ما، سیستم مدیریت کار‌ها آشنا شوید. )
تقریباً دورکاری نیازمند هزینه مناسب برای بخش فناوری اطلاعات در سازمان‌هاست. البته توصیه می‌شود که قبل از این هزینه، سازمان ابتدا برنامه مناسبی برای فعالیت‌های دورکاری خود طراحی کرده باشد و حتما بایستی دورکاری را در یک چرخه بلوغ بررسی کرد و از اقدامات هیجانی و احساسی در این زمینه جلوگیری کرد. اگر برنامه مناسبی برای این منظور نداشته باشیم؛ میزان هزینه‌های جانبی که این کار به سازمان تحمیل می‌کند؛ بسیار زیاد خواهد بود.
اگر دورکاری به صورت درستی در سازمان انجام شود به مرور زمان باعث کاهش هزینه‌های ستادی و سربار سازمان خواهد شد.
استفاده از نرم افزار اتوماسیون اداری، فکس انلاین و… برای افزایش راندمان سازمان ها پیشنهاد می شود.
آیا دورکاری تبعات منفی نیز دارد؟
طبیعتاً دورکاری مانند هر پدیده دیگری علاوه بر مزایا، معایب و تأثیرات نامطلوب نیز خواهد داشت که بایستی مدیریت شوند. تجربه به ما نشان داده است که افراط و زیاده‌روی در این مورد باعث تبعات منفی گسترده‌ای برای سازمان خواهد شد. نباید دورکاری را مسیری برای دستیابی به Freelancing دانست؛ بلکه خود یک مدل مستقل است.
یکی از تبعاتی که دورکاری ایجاد می‌کند حذف روابط مستقیم و چهره به چهره در سازمان‌هاست که به شدت بر روی روابط انسانی تأثیرگذار است و تبعات منفی دارد. برای مدیریت این کار بایستی علاوه بر این که از ابزارهای ارتباطی صوتی و تصویری بهره جست، برنامه‌ای منظم و دوره‌ای برای حضور فیزیکی افراد نیز داشت.
منبع:
- ۰۰/۱۰/۲۴